HAYDİ KOBANÊ İÇİN ŞİŞ BAŞINA!

Kış mevsiminin soğuk hava şartları nedeniyle çadır kentlerde kalan Kobanêlilerin yaşam mücadelesi giderek zorlaşıyor. Samatya Kültür Dayanışma Kardeşliği İnisiyatifi aktivistleri Filor Uluk Benli, Canan Karabulut ve Füsun Sesli iki aylık dayanışma kampanyasının ardından Suruç’taki Rojava Çadır Kent’inde Kader Ortakkaya İşçi Kadınlar Üretim Atölyesi’nde çalışmalarına başladı. Çadır kentteki Kobanêlilere örgü ve dikim dersleri vermeye başlayan gönüllü kadınlar aynı zamanda, ördükleri yüzlerce çocuk ve kadın giyim malzemelerini ihtiyaç sahiplerine dağıttı. Üretim çadırına Kobanêli kadınların yoğun ilgi gösterdiğini söyleyen kadınlar, birlikte üretmek için geldiklerini söylüyor.

‘BİR ERMENİ OLARAK YABANCI DEĞİLİM’

Rojava’dan Suruç’a gelmek zorunda kalan Kobanêlilerin mülteci olmadıklarını ifade eden üretim dayanışması projesi öncüsü Filor Uluk Benli, iktidarlar tarafından bir şekilde belirlendiği sınırların Kürt halkının hiçbir zaman kabul etmediğini ve bu anlamada bölgenin tüm Kürtler gibi Rojavalıların da toprakları olduğunu söyledi. Ermeni bir kadın olarak coğrafyaya yabancı olmadığını belirten Benli, “Süre gelen bir iç savaşın içerisinde, bir Ermeni olarak bu coğrafyaya hiç yabancı değilim. Canım yandığı için dolayısıyla bu coğrafyada yaşananlardan haberdarım. Ne yazık ki Kobanê’de bir katliam gerçekleşti ve buna sessiz kalamazdım. Bu anlamada yeniden bir dayanışma projesi başlatarak kendimizi buraya attık” dedi.

‘HAYDİ KOBANÊ İÇİN ŞİŞ BAŞINA!’

Dayanışma projesini sosyal medyadan, “Bir şiş de sen al, haydi Kobanê için şiş başına” sloganlarıyla başlattığını belirten Benli, kısa sürede Türkiye’deki Ermeni, Süryani, Arap, Yahudi ve Kürt gibi daha birçok kimlikten halkların kampanyaya cevap verdiğini ifade etti. Benli, “Örgü bahanesiyle başlayan Kobanê direnişini tanıtma çabam, her defasında olumlu yöne evirildi. Bu vesileyle birçok kişi numaramı alıp, daha sonra şişiyle evime gelip örgü ören birçok kişiye ulaştım” dedi.

‘ENDÜSTRİYEL TEMBELLİĞE KARŞI ÜRETİMİ ESAS ALDIK’

Benli, çadır kentlerde üretim atölyelerinin kurmalarının nedeninin, yıllardır iktidarlar tarafından sürdürülen kültür asimilasyonunun yanında üretim asimilasyonlarının da gerçekleştiğini ve bu anlamda bu asimilasyona karşı durmak için olduğunu kaydetti. Benli, “Endüstriyel tembelliğe karşı üretimi esas aldık’” dedi.

‘DERSİMLİ OLARAK ASİMİLASYONU İYİ BİLİRİM’

Direnişin dini ve ırkının olmadığını söyleyen Canan Karabulut da, Kürtçe bilmediğini fakat dayanışmak için Suruç’a gelmekte hiç tereddüt etmediğini ifade etti. Karabulut, “Ben de Dêrsîmli bir Alevi Kürdüm. Sürgünlerden dolayı annem dahi Kürtçe bilmez. Bu anlamda katliam, sürgün ve asimilasyon politikalarının ne demek olduğunu yaşadığım pratik nedeniyle çok iyi biliyorum. Bunun önüne geçmek için başlatılan mücadelenin içinde yer almak istedim. Rojava’da Alevi, Ermeni, Süryani ve tüm halklar eşit temsiliyetle yaşamayı istiyor. Böylesi güzel bir yaşama saldırı düzenleyenlere karşı tepkimi dile getirmek için buradayım” şeklinde ifadelerde bulundu.

‘DAYANIŞMA DEVAM ETMELİ’

Fisun Sesli ise kampanya dahilinde tüm kadın ve erkeklerin bir araya gelerek aylarca aynı evde örgü ördüğünü belirterek, “Bizi bir araya getiren Kobanêli halklardı. Bu anlamada içimizde müthiş bir heyecan oluştu. Kampanyamızla hem Kobanê’yi insanlara tanıttık hem de birçok üretim malzemesi sağladık. Ben Türk’üm. Şu an buradayım ve ‘Bijî berxweana Kurdistan’ diyorum” dedi.  Sesli son olarak, üretim atölyesinde dikiş makinesi ve ham madde eksikliklerinin olduğunu belirterek bu anlamda dayanışmanın akması konusunda çağrıda bulundu.