KERBORANA GELEN ÊZİDİLERLE...

Geçmişten günümüze kadar sürekli şiddetin ve katliamların hedefi olan bu halk ve bölge son olarak katliamcı İŞİD çetelerinin hedefi oldu.İŞİD çetelerinin ŞENGAL kentine yönelik saldırılar sonucu halkın çoğu canlarını kurtarmak için yurtlarını terk etmek zorunda kaldılar. Dağlara kaçarak hayatta kalmaya çalışan bu kadim halka Kürdistan kucak açmış ve adeta yardım için seferberlik ilan edilmiş durumda. Son olarak girdikleri bu ‘hayat yolculuğunda’ Türkiye sınırını aşan yaklaşık 150 kişilik Ezidi grubuna Kerboran halkı kapılarını açtı. Şengal’den gelen Mirza Derweş, IŞİD Şengal’de çok sayıda katliam gerçekleştirdiğini ifade etti. 'Söyleyeceklerimi yazarsınız ama yaşadıklarımızı en iyi biz biliriz…' Şengal’de sizin de yakında takip ettiğiniz gibi, IŞİD êzidi halkına Vahşice bir katliam gerçekleştirdiğini ifade eden Derweş, “Hiç bir şeyden habersiz olduğumuz bir anda aniden Şengal’e giren IŞİD çeteleri tüm evlerde bulunan altın,para,araç ve değerli eşyalarımızı alıp gittiler.Bunun bir yağma olduğunu düşündüğümüz bir anda felaket yeni başladı. Uzaklaştığını düşündüğümüz çeteler şehrin dışından tüm silahların yönlerini halka çevirip ateş etmeye başladılar.Bölgede tam bir kaos yaşanmaya başladı. Bununla da yetinmeyip kente giren ve ellerindeki kesici alet, bıçak gibi şeylerle kol, ayak ve baş kesiyorlardı. Bunu yaparken de ‘Allah-u Ekber’ diye haykırıyorlardı. 1.500 e yakın kız ve kadını alıp gittiler. Bu Vahşete fazla dayanamayan ve kaçma fırsatı bulan ezidi halkı dağların ve çöllerin yolunu tuttu. Kaçma fırsatı bulan halk kendini dağlara ve çöllere attı. Bunu anlatmam için çok şeyin şahit olması lazım sana söyleyeceklerimi belki yazarsın ama yaşadıklarımız en iyi biz biliriz. 7 gün dağlarda, çöllerde yürüdük. Bu yürüyüş te hiç kolay olmadı aramızda çocuk, yaşlı ve hasta insanlar vardı çok zorluk çektik geldiğimiz güzergahta çok ölü de bulduk. Daha 1 yaşındaki bir çocuğu yerde ölü olarak görmem beni çok etkiledi. Bizimkilere dedim biraz bekleyin ve kendi ellerimle mezarı yaptım çocuğu gömdükten sonra yolumuza devam ettik. Gittikçe yoruluyorduk ve gıda su ihtiyacımız da artıyordu. Akşamları dinlediğimizde bize yakın köylere gidip kimse bizi görmesin sesimizi duymasın diye sessizce su ve gıda almaya gidiyorduk. Ben ve büyük çocuklarım 2 gün ne bir şey yedik nede içtik. Çünkü hepimiz içseydik yeseydik gıda ve suyumuz erken tükenirdi. Hatta suyumuz bitmesinde pet şişe kapağından fazla kimse su içmezdi. Çok Şey Yaşadık Çok” dedi. DARGEÇİT HALKINA TEŞEKKÜR EDİYORUM Peşmergelerin kendilerine sahip çıkmadığını dile getiren Mirza Derweş, “Hayır herhangi bir çatışma yaşanmadı ama yardımımıza koşan YPG ve PKK’nin desteği çok oldu. Peşmergeler herhangi bir şekilde bizlere sahip çıkmadı. Dağ ve Çöllerde bizleri gören YPG ve PKK çantalarıyla birlikte Yardımımıza koştular. Yol boyunca bizleri korudular. Ellerinde ki gıda ve suyunu bizimle paylaştıktan sonra Dugur ve Dohla köyleri arasındaki güzergahın kapılarını bizlere açtılar. Daha sonra bizlere araç ayarlayıp gönderdiler Rojava sınırına geldikten sonra Şırnak’a geçtik. Askerler birçok zorluk çıkardı, ama ona rağmen, buraya kadar ulaşabildik. Kerboran’a geldik. sabahın erken saatleriydi nerde olduğumuzu da bilmiyorduk. Bildiğimiz tek şey belediyenin bahçesinde olduğumuzu zamanla öğrendik. Bizlere yer ayarlayana kadar bahçede bizi karşıladılar.kahvaltımızı verdiler. Öğlen yemeğimizi de verdikten sonra yerimizin hazır olduğunu söyledikten sonra kafile kafile yerleşmeye başladık. Gerçekten ne kadar kerboran ve kürt halkına teşekkür etsek azdır. Bir kez daha anladım ki kürt dayanışmanın farklı olduğunu, ancak ezilen halkın birbirini daha iyi anladığını örgendik. Başta Dargeçit belediyesine, Kerboran halkına ve bizlere insanlık adına yardımlarını esirgemeyen herkese çok teşekkür ediyoruz. Bu halkın duyarlığı ve hoşgörülüğü bizleri daha sıcak tuttu. Kerboran halkın sıcaklığı bizleri çabuk birbirimize kaynaşmamıza sebep oldu. Allah herkesten binlerce kez Razı olsun böle bir vahşeti kimsenin başına getirmesin ” dedi.